Duh...

Nú má alveg fara að henda mér úr landi, mér er ekki lengur viðbjargandi. Er ekki óvön því að skreppa aðeins suður í Hafnarfjörð fyrir vinnuna og er það ekki frásögu færandi nema að ég ætlaði í eina slíka ferð áðan...en þegar ég kom út áttaði ég mig á því að engan á ég bílinn lengur. Skreið því skömmustulega tilbaka og átti að sjálfsögðu ekki til orð yfir því að enginn hafi stöðvað mig...ekki mjög hjálplegir samstarfsmenn á krítískum tímum, svei:-(.